Nigel Dunnett

Een tijdje geleden heb ik het boek Natuurlijke tuinen & landschappen van Nigel Dunnett (Hoogleraar beplantingsontwerp en stadstuinbouw) gelezen. Het is een boek waarin hij uitlegt hoe hij omgaat met de natuur – cultuur en de combinatie of liever gezegd samenwerking van die twee. Ik deel zijn manier waarop hij naar de tuin kijkt.

De eerste tuinen

Al sinds de eerste tuin is er een strijd gaande tussen natuur en tuin, tussen pro- en anti- wildernis. Een tuin is niets minder dan dat de mens de natuur wil nabootsen, maar dan op zo’n manier dat hij het in toom kan houden. Hierin zijn twee manieren te onderscheiden. Het ervaren van een tuin waarin natuur gezien wordt als bedreigend en het zien van de tuin waarin de natuur wordt gezien als iets goedaardigs, mystiek en als een onuitputtelijke bron van schoonheid.

In de oudste tuinen wordt de natuur gezien als bedreiging, maar gaandeweg de tuingeschiedenis worden er steeds meer elementen, sferen en structuren overgenomen van dezelfde natuur. Kijk maar eens naar de prairietuinen en het eigentijdse naturalisme.

Natuur

Ik hou van de natuur, voel me daar goed bij en vraag me af waar dat goede gevoel vandaan komt. Let op het gefilterd licht van de bomen, het contrast tussen besloten delen en open delen van het landschap of is het de structuur waarop (bijvoorbeeld in een bloemenweide) beplanting zich op een bepaalde wijze rangschikt.

Samenwerken met de natuur

Dit gevoel dat probeer ik in een tuin te vertalen. Net als in de natuur bestaat een tuin uit kamers. Deze hebben ‘wanden’, ‘plafonds’ en een ‘vloer’. Ik kijk naar hoe deze afzonderlijke kamers zich vormen en samen een geheel zijn. Ik gebruik daarbij de bouwstenen van de natuur, bijvoorbeeld voor de wanden gebruik ik struiken, de bomen vormen het plafond en voor de vloer kan bijvoorbeeld een border of grasveld worden gekozen. Van deze elementen is de vloer het interessantst.

In mijn eigen tuin ga ik deze samenwerking aan met de natuur. Ik zie dat als een oplossing voor de toekomst. De toekomst van minder onderhoud, klimaatverandering, meer zonuren en vele natte periodes. Inheemse planten hebben of passen zich sneller aan dan cultuur gekweekte planten, ieder heeft zijn voordelen.

Daarom ben ik op zoek naar de beste combinatie, mijn tuin is mijn test locatie. Hoe kunnen we een gelaagde border maken:

• Waarbij een bodembedekking plaatsvindt, zodat er minder onkruidgroei is en water wordt vastgehouden,
• Waarbij beplanting samengaat met de bodem,
• Je de seizoenen kunt beleven in geur en kleur,
• Die goed is voor mens en dier.

Dit is mijn streven en passie! Sinds kort ben ik lid van de vakgroep Wilde Weelde.